پایتون نیز همانند بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی دیگر، کاراکترها را در یک رشته، ایندکس‌گزاری می‌کند! این بدان معناست که می‌توان توسط عدد ایندکس، به کاراکترهای یک رشته دسترسی داشت (همانند یک آرایه). برای مثال، اگر رشته‌ای به صورت زیر باشد:

fullname = "Hadi Akbarzadeh"

در اینجا، هر کاراکتر داخل یک ایندکس قرار می‌گیرد. ایندکس اولین کاراکتر که H است، برابر 0 و ایندکس آخرین کاراکتر که برابر h کوچک است، برابر 14 خواهد بود. بنابراین:

مشاهده می‌کنید که ایندکس‌گذاری از 0 شروع شده و تا یک مقدار کمتر از طول کاراکتر ادامه دارد.

دسترسی به یک ایندکس

برای دسترسی به یک ایندکس و بیرون کشیدن کاراکتر آن، بایستی به روش زیر عمل کرد:

fullname = "Hadi Akbarzadeh"
print(fullname[0])
print(fullname[1])
print(fullname[2])
print(fullname[3])
print(fullname[4])
print(fullname[5])
print(fullname[6])
print(fullname[7])
print(fullname[8])
print(fullname[9])
print(fullname[10])
print(fullname[11])
print(fullname[12])
print(fullname[13])
print(fullname[14])

# Output:
H
a
d
i
 
A
k
b
a
r
z
a
d
e
h

بنابراین برای دسترسی به مقدار یک ایندکس، از [ ] بعد از نام متغیر استفاده شده است؛ که بایستی عدد ایندکس مورد نظر را داخل آن نوشت. همچنین توجه داشته باشید که خروجی یک ایندکس نیز خود از نوع یک رشته خواهد بود! باور ندارید؟! بیایید ببینیم:

fullname = "Hadi Akbarzadeh"
print(type(fullname[0]))

# Output:
<class 'str'>

لذا گرچه مقدار ایندکس تنها شامل یک کاراکتر است، ولی نوع آن برخلاف برخی زبان‌های برنامه‌نویسی دیگر، همواره یک رشته خواهد بود.