دسترسی هایی که برنامه ها موقع باز شدن میخواهند در حقیقت چه هستند؟!

دسترسی هایی که برنامه ها موقع باز شدن میخواهند در حقیقت چه هستند؟!
چرا بعضی برنامه ها از ما دسترسی میخواهند؟!

کاربران عادی غافل از هرچیزی، دسترسی هایی که برخی برنامه‌ها به هنگام باز شدن می‌خواهند را نا امن دانسته و به خاطر همین نیز به برخی نرم افزارها برچسب هایی می‌زنند که سازنده اش حتی در خواب هم آن‌ها را نمی‌بیند 😀

فرض کنید شما نرم افزار IDM را دانلود کرده‌اید و این نرم‌افزار، برای این‌که بتواند محتوا را از اینترنت گرفته و روی حافظه ذخیره کند، نیاز به دسترسی نوشتن محتوا در حافظه دارد! الآن باید بگوییم این برنامه نا امن است؟!

چرا این دسترسی ها خطرناک اند؟!

اگر کمی در این باره بیاندیشیم؛ خواهیم دید که دسترسی‌ای مثل دوربین، لیست مخاطبین و این قبیل چیزها کمی حساس‌تر از دسترسی به اینترنت و … هستند! اینترنت جزء جدایی ناپذیری از اپلیکیشن هاست؛ اما شما  فرص کنید که یک نرم افزار فایل منیجری مثل ES File Manager را دانلود کرده‌اید که به نظرتان نیازی به دریافت اس ام اس و خواندن اس ام اس ها ندارد و بنابراین اگر چنین دسترسی‌ای از سمت برنامه خواسته شود و شما خود آن را تایید کنید، در نتیجه خود مسئولید! البته ممکن است فایل منیجر قابلیتی مثل بک آپ گیری از اس ام اس ها داشته باشد؛ و … که در اینجا لازم است.

یا فرض کنید در خود پیام رسان‌ها که نیاز به وارد کردن لیست مخاطبین شما به داخل پیام رسان جهت پیدا کردن دوستانتان را دارد؛ ولی شما نمی‌خواهید چنین اتفاقی بیفتد و لیست مخاططبینتان وارد اپ شود! البته در این صورت هم نمیتوانید دوستانتان را پیدا کنید و شاید دلیل موجهی دارید.

و در کل می‌توان گفت این دسترسی‌ها از آن جهت خطرناک اند که به مسائل مهمی در گوشی شما مربوط می‌شوند و سازندگان اندروید با این کار خواسته‌اند امنیت شما را افزایش دهند!

چرا برخی برنامه‌ها در همان لحظه‌ی اجرا دسترسی را میخواهند؟!

ممکن است نرم افزاری یک دسترسی یا تمام دسترسی‌ها را در همان ابتدای برنامه از کاربر بخواهد یا در لحظه‌ای که به آن نیاز دارد بخواهد؛ و باید بدانید که این هیچ ربطی به امن بودن و نبودن یک برنامه ندارد!

هم‌چنین روش دوم نیز دشواری هایی در مقایسه با روش اول برای پیاده کردن از طرف برنامه نویس را دارد و برنامه نویس برای اینکار ترجیح می‌دهد همان ابتدا خیال خود را راحت کند.

احساس می‌کنم برخی دسترسی‌ها بی موردند

فرض کنید یک پیام رسان از شما دسترسی خواندن اس ام اس ها را می‌خواهد! شاید بپرسید اصلا نیازی نیست! و البته حق دارید ولی از یک جهت دیگر!
اگر شما اقدام به عضویت در پیام رسانی کنید که برای عضویت نیاز دارد شماره‌ی تلفن شما را تایید کنید، بنابراین پیام رسان از شما دسترسی خواندن اس ام اس را می‌خواهد تا وقتی کد از طریق اس ام اس دریافت شد، به صورت خودکار تشخیص داده و بدون دخالت شما کد را وارد کند؛ تا هم شما کم‌تر به زحمت بیفتید و هم این‌که کارها سریع تر انجام شوند.

البته شاید برخی برنامه‌ها به خاطر این نیاز هم بعدا سوء استفاده کنند و بنابراین می‌توانید اصلا دسترسی را نداده و به صورت دستی وارد کنید؛ اما این‌که تهمت و گمان‌های بیموردی در مورد برنامه‌ها بزنیم هم خوب نیست! و بهتر است بگوییم این کار صرفا برای این است که نمی‌خواهیم ریسک کنیم!