ارتباط با پایگاه داده و انجام اعمال ثبت، ویرایش، حذف و جستجو در آن، همواره از خسته‌کننده‌ترین مراحل کار برنامه‌نویسان است. با وجود پیشرفت‌های چشمگیری در ارتقا IDE ها، و به کارگیری رابط‌های مختلفی مانند DAO، ADOP و DO.NET، همچنان این مرحله از کار برنامه‌نویسی خالی از لذت بود؛ تا اینکه مایکروسافت، سرانجام در .NET 3.0، نگاه شی‌گرای خود را با LINQ به تکامل تحسین برانگیزی رساند. ( البته منظور Link نیست 😀 )
تکنولوژی لینک، مدل مرسوم ارتباط با پایگاه‌داده را تغییر می‌دهد! بدین منظور:
- دیگر خبری از دستورات SQL و ADO.NET که در گوشه و کنار برنامه و با سورس‌کد آن ترکیب شده بودند تا تراکنشی با بانک اطلاعاتی انجام دهند، نخواهد بود و سورس‌کد برنامه، به اندازه‌ی کوتاه‌تر و خواناتر خواهد شد.
- دیگر لازم نیست هربار سری به جداول، view و یا Stored Procedure ها بزنید تا ببینید فیلدها به چه نام، ترتیب و یا از چه نوعی هستند!
- از مشکلات بسیاری که هنگام تغییر دادن یک جدول در بانک اطلاعاتی بوجود می‌آمد و باید دوباره DataSet را به روز می‌کردید و Query های TableAdapter را از اول مینوشتید یا اینکه GrideView روی فرم از کار می افتاد یا دچار انواع خطاها میشد نیز رها می‌شوید.
- و …
در واقع، هدف اصلی خلق LINQ، ارائه‌ی یک زبان یکتا جهت تقاضا، برنامه‌ریزی و فیلترکردن اطلاعات ذخیره شده در اشیاء مختلف، اعم از پایگاه داده، اشیا، آرایه‌ها و از همه مهتر XML است؛ این زبان قابلیت Debug شدن به صورت Runtime را دارا بوده و بسیار قابل انعطاف می‌باشد.
و همچنین LINQ، بسیار مورد پسند توسعه‌دهندگان وب به ویژه دوست داران XML قرار گرفته؛ و شما به وسیله‌ی این زبان قادرید به همان سادگی که از پایگاه داده تقاضا می‌کنید، از یک ساختار XML یا یک Object نیز تقاضا نمایید.
کانال تلگرام فول کده
نظرات ثبت شده بدون دیدگاه